S 776
A.D. 970 (Woolmer, Hants., Easter). King Edgar to Æthelwold, bishop of Winchester; grant of the minster of Ely and of land at Melbourn and Armingford, Cambs., in exchange for land at Harting, Sussex. Latin.
Archive: Ely
MSS: 1. Cambridge, U.L., EDC, Liber M, pp. 63-4 (s. xiii2)
2. BL Add. 5819, 2rv (s. xviii)
Printed: K 564; B 1265.
Comments: Robertson, Charters, p. 347, discusses relationship with S 779; Miller 1951, pp. 17, 25-6; Blake, Liber Eliensis, p. 415, citing Whitelock, cannot be authentic as it stands, possibly expanded from genuine record; John 1966, pp. 210-33, esp. pp. 232-3, probably fabricated, dating clause and witness-list from S 779; Keynes 1980, p. 60 n. 137, on calculation of regnal year; Sawyer 1983, p. 298, on Woolmer.
Carta Regis Edgari de Meldeburna et Ærningaford .
Regente perpetualiter summo celorum opifice ,
cunctaque convenienti , dum non erant , condidit serie , qui jure tripudiando in electorum triumphatur agmine , cui voluntarie supera atque infima deservire conantur per cromata , ne nos pellacis circumveniendo vapide insidiatoris astucia imparatos dum memineremur surripiat , et sic veluti indocibiles in inextinguibili Ulcani olla , peccaminum mole pressos inmisericorditer , ut sui moris est , excruciet ex omni mentis conamine cordisque auditu , prout vires , divina opitulante clemencia , sufficiunt nostre animadvertendum est alma qui apostolica cotidie intonet tuba dicens , 'Ecce nunc tempus acceptabile , Ecce nunc dies salutis' 1 : et iterum , 'Dum tempus habemus operemur bonum ad omnes , maxime autem ad domesticos fidei' 2 . Quid aliud de visibilium atque caducarum presentis vite fortunarum rebus , que , interveniente debite mortis articulo , funditus evanescunt , habituri sumus , nisi ut emolumentis bonorum actuum eternam et inmarcessibilem , Deo suffragante , vitam , in quantum possumus , mercari studeamus .
Sermo enim sine scripturarum serris difficile servatur , sed omne quod oblivione traditur memoria labitur . Ideo ergo prudentes et quique sapientes , quorum verba et probe actus memorie in membrane scedulis literarum notatis provide mentis sagacitate sollerter commendare solent , ne quandoque ventura progenium posteritas in aliquam precedentium diffinicionum oblivionis causa superbe presumpcionis disceptationem erumpere valeat .
Hinc est enim quod ego Ædgarus , tocius Albionis basileus , monasterium quod stabilitum in insula est que a solicolis celebri Ely nuncupatur onomate , cum binis extra prefatam insulam territoriis , que hiis ex more vocitantur nominibus Meldeburna et Ærningaford , pro vicaria ruris mutacione quod Hertingas dicitur Ædelwoldo , venerabili valde viro , Wyntoniensis videlicet ecclesie antistiti , perpetua largitus sum hereditate ,
ut dum vita fungitur sospite possideat et evoluto vite curriculo cui voluerit heredi derelinquat . Cui enimvero libens mutuacioni per totam prefatam insulam omnis emendacionem reatus specialiter , communionemque in eadem re extra insulam , quantum ad noctis pastum regalem jure pertinere censetur unius , adjungere decrevi . Sit igitur hec terrarum cummutacio eterna libertate radicitus confirmata , ut prefatus rex Ædgar Hertingas , cum omnibus utensilibus , jure possideat perpetuo atque Ædelwoldus presul Elig cum omnibus sibi subjectis , tam in delictorum emendacione quam in ceteris rebus , vita comite , cum Christi perfruatur benediccione , finitoque presentis vite termino , quibuscunque voluerit heredibus eternaliter ad perfruendum voti compos designet .
Si quis autem hanc nostram donacionem , quocumque molimine in aliud quam constituimus transferre voluerit , privatus consorcio sancte Dei ecclesie , vivum eum terra dehiscat , atque eternis baratri incendiis lugubris jugiter cum Juda Christi proditore ejusque complicibus puniatur , si non satisfaccione emendaverit congrua , quod contra nostrum deliquit decretum .
Anno dominice incarnacionis . 970 . indiccione . 13 . anno regni sui . 13 . in paschali conventu in villa regali que Wlvemere noto vocatur nomine scripta est hec cartula . Hiis testibus consencientibus , quorum inferius nomina caraxantur .
Ego Ædgarus rex Anglorum concessi . + .
Ego Dunstan archiepiscopus corroboravi . + .
Ego Oschytel episcopus consolidavi . + .
Ego Ædelwold episcopus confirmavi . + .
Ego Ælfstan episcopus consignavi . + .
Ego Osulf episcopus confirmavi . + .
Ego Wlfric episcopus adquievi . + .
Ego Wensige episcopus corroboravi . + .
Ego Ælfwold episcopus confirmavi . + .
Ego Oswold episcopus adquievi . + .
Ego Brihtelm episcopus confirmavi . + .
Ego Ædelm episcopus consignavi . + .
Ego Ælfric episcopus consolidavi . + .
Ego Wlsi episcopus corroboravi . + .